matagal-tagal nang hindi nagpaparamdam sina Jap at Mar. dahil siguro sa katangahang ginawa ko na tangkaing agawin si Jap kay Mar. buwan na ang lumipas.
“wat tym labas mo?” ang message sa cp ko. nabigla ako. text ni Mar yun. sa tinagal-tagal na hindi kami nagkokontakan, naisip kong hindi na kami muling magiging magkaibigan. pero hindi ako nagbubura ng number sa phonebook ko. lalo na ng numero ng isang kaibigan.
“namputsa now ka lang nagparamdam! pauwi nako Now na!” ang excited kong sagot.
“punta ka na Novis now. andun na Marko at Jap.” ang reply niya.
kating-kati tuloy akong umuwi. tinapos ko na ang lahat ng tatapusin saka madapa-dapa sa pagmamadaling jumuwelya. nakakamiss din ang loka. dedma na sa mga otoko.
nauna na sila dun. kasama si Enzo. dahil na rin siguro napatagal ako sa kakaisip kung pupunta ba ako o hindi. awkward moment ang drama teh? in the end. nilunok ko na ang hiya. gumora ako. ang warm ng bati. umupo ako medyo malayo sa kanilang dalawa ni Jap. sa tapat ni Marko.
“katext mo si Jethro last time ah. di mo alam ako yung katext mo. ayos. ang taray lang?” ang wika ni Jap.
“wala akong matandaan.” ang deny ko. simpleng sagot sa mga tanong. me shyness factor pa. hindi ko pa kayang magwala. tinitimpla ko muna ang eksena. inaalam kung ano ang mga damdamin ng iba. mahirap na.
chit-chat. biruan. isa, dalawa, tatlo hanggang apat na bote, unti-unti na akong tinatamaan. kumanta na ako. malapit nang magwala. naiayos ang mga gusot, napag usapan kung bakit inanfriend at binlock keme ang isa’t-isa, kung bakit dedmahan kahit sa text ang eksena. friends will always be friends.
hanggang sa magkayayaan. si Marko daw at ako. lakas ng kabog ng dibdib ko. ngayon na ba matutuloy ang naudlot na keme. pero hindi dun natatapos. isinama ko si Enzo. THREESOME ang drama. dalawang beki sa iisang nota. keri na!
pumunta kami sa isang lodging house sa tapat ng Isetann Recto. ngenge na ako kaya wala nang hiya sa kung sino man ang makakakita. si Mar at si Jap sa isang kuwarto, ako at si Marko at si Enzo sa pangalawa.
magaling si Marko, hubad agad. dinilaan kaagad ako sa tenga, sa leeg. POTAHHH! virgin pako noh! keme.
pero mas magaling si Enzo, dinilaan na kaagad ang kung anumang parte ni Marko. mula ulo hanggang sa paa. syempre wit kami magdidilaan ni Enzo. isang malaking eeeewness factor lang yun noh. kapwa ko mahal ko. ahahahaha!
pinagsaluhan namin ang anumang inihahain ni Marko. laplapang umaatikabo, subuang umaarangkada hanggang sa napansin ko si Marko na napapahalinghing. wala namang me hawak sa nota niya. inilawan ko ng cp ko. POTAHKELLES si Enzo bet atang borossin si Marko. at nasasaktan ang bagets. pero napipilitan na rin ata. hindi ko alam kung naituloy ba ni Enzo ang madilim niyang balak ke Marko. hindi siguro. dedma na.
kinakatok na kami nina Jap at Mar, tapos na ang magjowa, eh isinusuot pa ni Marko sakin ang remembrance niyang chipanggang bracelet. remembrance ng threesome?
kinuha na ni Mar ang kotse niya na naka park sa Isetann. nagpaalam na rin kami ni Enzo kina Jap at Marko. jaywalking ang drama. tumawid kami kahit bawal. ngenge eh. pakakantahin ka lang naman ng Lupang Hinirang sa gitna ng kalsada pag nahuli ka. concert lang? kumain muna kami ni Enzo sa nadaanang Tapsilogan. pinaguusapan pa rin ang naganap na byongkangan. sa huli nagtawanan kami, APIR!
ang buhay ng isang echoserang frog. 