Sawi

ilang araw na siyang hindi nagpaparamdam. kahit text, kahit online siya sa fb eh hindi man lang siya nag-me message sakin.

akala ko pa naman siya na.

kagaya niya, hindi na rin nagpaparamdam si Mar. pinag-usapan na siguro nila ako, pinag-awayan at napagkasunduang iwanan. takte. ako na ang masama, ako na ang ahas, ako na ang flirt, ako na ang mang-aagaw.

masama bang magmahal. masama bang humiling na mahalin din paminsan-minsan kahit na pakonti-konti?

pagkalog-in ko sa fb. me sumulpot na groupchat. andun silang magkakaibigan, sina Marko, Jethro at Jester. may nagsali sakin sa chatroom. malamang si Marko. biglang me message si Jester.

“kala ko ba tayo-tayo lang? bakit me (insert name ni Echoserang Frog)?” ang message ni Jester.

“hindi ko alam gago!” ang wika ni Marko.

“hindi rin ako malamang, hindi naman naka-add sakin yun eh!” ang sagot ni Jethro.

“kasama pa si (insert name ni Echoserang Frog), e di basa lahat ng napag-usapan naten!” ang wika ni Jester.

nasaktan nako. nagmessage ako.

“as if i’d like to be in this chatroom, someone might have added me for a purpose, ciao!” ang message ko saka ko inunfriend si Jester.

dedma na. im broken. pero hindi todo. mula ngayon hindi na ako basta-basta maiinlove sa kung sinu-sino lang. para tuloy na budul-budol gang ang puso ko. kasama na ang pagkatao ko.

Ikaw Na! (nga ba?)

“hinding-hindi nako makikipag-sex sa lalaki, kung hindi rin lang sa’yo.” ang wika ko sa kanya habang magkaharap kami, sa videoke bar, sa tabi ng jowa niyang kaibigan ko, sa harap ng mga kaibigan niya at kaibigan ko.

tinitigan niya ko sa mata. tila ba may hinahanap. katotohanan o pagkukunwari.

bigla ang pagtayo ni Mar, ang jowa niya na kaibigan ko. walk-out ang drama. narinig ata ang sinabi ko. napahiya ata sa tinuran ko, nabwisit ata sa ugali ko.

“ahas kang talaga. kahit kelan!” ang nakangiti at nagbibirong wika ni Enzo sakin.

tinaas ko angkaliwang kilay ko. kasabay ng pagtalilis ni Mar ay ang pagsunod ng tatlong bagets. nina Jester, Marko at Jethro, pawang mga high school boys na palaban. paglabas na paglabas nila. napangiti ako. magkahawak ang aming mga kamay. titig na titig siya sa aking mga mata na tila ba me hinahanap.

si Jester ...

– – – – –

hangover. hindi ko kailangan magising ng maaga dahil tanghali pa ang pasok ko. quezon city day at wala akong pasok sa isa kong work. dedma. super pahinga. pilit na inaalis ang sama ng pakiramdam sa nagdaang pakikipag bangengean.

“totoo ba yung mga sinabi mo kagabi?’ ang text sakin ni Jester.

“ang alin?” ang wika kong may halong pagtataka.

“na mahal na mahal moko, na hindi ka na makikipag-sex sa kahit sinong lalaki kung di rin sakin!” ang reply nya.

matagal akong naka-reply. biglang nanariwa sakin ang mga nangyari nang nagdaang gabi. takte. kakahiya. ano na naman ba ang ginawa ko. hindi ko alam ang sasabihin ko kaya patay malisya ako sa tinuran niya.

“grabe lasing na lasing ako kagabi. pasensya na sa inasal ko. kakahiya naman sayo. grabe kakahiya talaga mga inasal ko.” ang text ko sa kanya.

“oks lang yun. at least naging totoo ka sa sarili mo. am proud of you par…” ang reply niya.

uminit ang magkabilang pisngi ko. kinilig ng bongga. ano na to teh! inlove ba ako o ano? patay tayo jan! hindi ko malaman ang mararamdaman ko nang moment na yun. hindi nako nagreply. hindi ko na alam kung ano ang masasabi ko.

nagtexan kami sa mga sumunod pang mga araw. sweet. friendly. kakilig. so hayskul ang drama. pero naisip ko ang kaibigan kong si Mar, seryoso kaya siya kay Jester? nagagalit kaya siya sa mga ginagawa ko? sa pagkakakilala ko kay Mar, malayo. pero what if “mahal” na nga nyang talaga si Jester? nasasaktan ko na kaya ang kaibigan ko nang hindi ko nalalaman? syeeet!

Profane

niyaya ko si jason ng inuman. chikahan galore. tipid kasi kaming duwa lang. maya-maya dumating si Bheng at Maldo, me kumalat palang text message na nagyayayaya ako sa videokehan. si totoy ang salarin. nang dumating si totoy, joke niya lang daw yun, nagkataon naman na nandun talaga kami ni jason. gastos.

after nongga, pumunta ako sa Alley E. nakipagnonggahan kina Assel. bonggahan din naman in fairness. more laklak more fun. ayaw pakabog ng mga beki sa laklakan.

umuwi ako at natulog.

nagising ako at napansin kong wala na ang slapwatch ko, bigla kong naalala inarbor pala ni BFF, di naman ako nakatanggi kasi pag siya naman ang inaarboran ko binibigay niya ng walang pag-iimbot at buong katapatan (panatang makabayan?). yung bracelet pala na inarbor ko kay totoy ang suot ko na wala na din at hindi ko alam kung saan na napunta. naarbor ko naman yung dogtag ni totoy kagabi sa inuman kaya inisip ko na lang na may kapalit naman. sayang nga lang kasi matagal na yun sakin.

sinita ko yung bunso naming kapatid. nagpapautos daw kasi sa kung kani-kanino sabi nung nakababata ko rin kapatid. deny to death ang loko. galit pa pag sumasagot. kakaasar.

naalala ko tuloy last time, narinig ko habang nasa banyo ako.

Sisteratta: kinuha mo no? nakakaasar ka naman kinuha mo na naman!
Brudrabelles: mukha mo!
Sisteratta: isusumbong kita kay kuya!
Brudrabelles: sumbong ka. bakla naman yan eh!
Mujang: psst! pag narinig ka!
Brudrabelles: pakelam ko.
Mujang: nasa banyo.

paglabas ko. nagsusumbong si Sisteratta. dedma akembang. tanggap ko naman. nasaktan lang ako na galing sa bunsong kapatid namin. nag-iinit ang dugo ko pero pinigilan ko sarili ko. gusto kong magalit pero maii-stress lang ako. hanggang sa naungkat yun kanina.

“ikaw naaalala ko yung sinabi mo sakin ha!” sabay dutdot sa kanya. dedma siya. “bago moko laitin o pagsalitaan ng kung anu-ano siguraduhin mong kaya mo nako patumbahin! hindi yung puro ka bulong! wala ka namang ibubuga.” dedma siya at ang kapatid kong kani-kanina lang eh nakikicomment. “kapag kaya mo na ko! saka ka magsalita laban sakin! malaki ka sakin pero sinisigurado ko, kahit magtulung-tulong kayo, hindi niyo ko kaya! tandaan mo yan! kahit sino pinapalagan ko! ikaw pa???? kapalmuks ka din eh no. sa susunod na marinig kita, siguraduhin mong KAYA mo kong itumba. o baka ikaw ang gumulong saking hayup ka!’ ang wika ko sabay alis papasok ng trabaho.

kaasar kasi. antatapang. wala namang ibubuga. bastos pa. walang galang. nanay ko nga di ginagalang. subukan niya ko. kuya ko nga na pinanginginigan nila sa takot nilalabanan ko pag sobra na. SILA PA! mahal ko mga kapamilya ko pero kung babastusin lang nila ko eh gudlak sa kanila. saka siya umeksena pag kaya na niya buto niya. (angas lang???)

Wrong Move

nung birthday bash ko, nagkamali na naman ako.

kahit hindi ko naman talaga siya ganun kamahal, nasabi ko pa rin. takte. hindi naman ako ganun kalasing. ipinakilala ko pa naman sa kanya si saddam bilang boyfriend ko. ipinaramdam ko pa namang dedma na ako sa kanya nang nagsisimula pa lang ang party. ipinakita ko pa naman sa kaniyang madaming-madami na akong kaibigan, na hindi siya kawalan, na naka-move on na ako, na naka-get over na ako sa feelings ko sa kanya noon. sinira ng isang walang kakwenta-kwentang pagkekwento.

Jordan (EX) - Echoserang Frog - Son - Jenny - Kaz - Rere & Mark

“andami mo nang kaibigan, gwapo din naman boyfriend mo, antaba mo na, andami nang nagbago sayo.” ang wika niya.

“oo nga eh, anlaki na pala ng ipinagbago ko hindi ko man lang namamalayan, pero lam mo, mahal na mahal pa rin kita, walang makakapalit sayo sa puso ko, ikaw lang ang Joramel ng buhay ko, siguro talagang mahal pa rin kita, nasanay lang siguro ako na wala ka na kaya okay lang sakin na wala ka na ngang talaga, pero mahal pa din kita.” ang sagot ko.

ang cheesy diba! ang corny! ang baduy! ang konti ng snabi andami kong sinagot. ikaw na mag-inarte sa harap ng ex-boyfriend mong minahal mo nang bonggang-bongga. malalaki na ang dalawang anak niya. sila pa rin ng asawa niya. palabarkada pa rin siya. wala namang nagbago sa mukha niya, medyo nag mature lang nga ng kaunti. pero mukhang masarap pa ring kasex.

haynaku. bwisit! sira ang drama.

Bangengeng Bakla

pinapanood ko yung dinownload kong Super Inday sa cp ko nang sunduin ako nina Assel at Wheng. ayoko na sana pero mapilit sila. pumunta kami sa suking videoke bar at lumaklak. katext ko din si Haris habang umiinom kami. pagkatapos ng inuman sa videokehan eh pumunta ako sa Bahay ni Beng Balot. nag-iinuman sina Haris, Totoy, Don-Don, Jonathan, Jayson, Bheng atbp. hindi na ako nakaalis.

madaming eksena. umiyak pa si Totoy dahil nabadtrip ako sa kanya nang bigla siyang tumayo ay sabihing “chupain niyo ko! o ano ayan ibibigay ko na!” saming apat na bakla na naroroon. sinabihan ko siyang … “talaga lang ha! maka-chupa ka naman samin! oo bastusan eh!” ang wika ko sabay talikod. me luhud-luhod pa si Totoy. ang drama at in pernes ang babaw. tumulo talaga ang luha ng otoko. warlatik pa si Don-Don, nabadtrip ata kay Jonathan (Eloida MIrasol) na may mga side comment sa landian nila ni Haris. andami talagang eksena.

5am umuwi na ako. sa totoo lang dapat 4:45 nag aalarm na ang cp ko dahil yun na ang oras ng gising ko para maghanda sa pasok ko. natulog pa din ako. nagising ako ng 6:30am = eh dapat 6:15 nakaalis nako ng bahay.

• wa ligo.
• wa tutbras.
• wa lapez.
• wa palit brip.

gumora ako sa work. mahilo-hilo pa. hindi ako pepwedeng ma-late. nagdadasal na sana mauna ako ke Ely. o sana hindi pa shumoshowag si Bossing. mayayari ako.

ordinary ang sinakyan kong bus. wala man lang akong dalang payong. walang takot na baka bumagsak na naman ang malakas na ulan. pagbaba ko ng bus saka ko napansin. TAKTE! naiwanan ko ang wallet ko sa bus! dati-rati naman ay nakahanda na kasi ang jomasay kong i-pe-paysung sa konduktor. ngayon hindi ko naihanda kaya kinailangan kong ilabas ang wallet ko. hindi ko na naibalik sa bulsa ko. nalaglag ata pagtayo ko. BWISIT!

nandun ang atm ko sa BPI, BDO, Bank of Commerce, SmartMoney, ID ko sa Emission, Postal ID, TIN ID, mga ID Pictures, Suki Card, SM Advantage Card, Bench Card, mga bagong tagbebente, kaunting pera at syempre ang wallet ko mismo na penshoppe. and wait there’s more. ang pinakaimportante ang lumang bente na remembrance ni Ghelo! TAKTE!

wala man lang nagbalik sakin! wala man lang nagtext na nakita nila wallet ko kahit waley nang laman.

ayoko nang pagsamahin ang Red Horse, Videoke, Landian at Empi Lights!

Lamas

“ano na teh! punta tau kina Maldo, birthday niya ngaun!” ang text sakin ni Haris.

“kaw na lang. di pako kumakain at isa pa were not invited naman eh!” ang reply ko sa kanya.

“diba nung bday mo ikaw na rin nagsabi na kung KAIBIGAN mo ang isang tao hindi na kailangan ng invitation at gumora na kagad!” ang sagot naman ni Haris.

“eh hindi ko naman siya kaibigan eh! Chos! di pako kumakain eh!” ang sagot ko naman.

“andito nako kina Beng. tinext ka na pala eh! arte neto!” ang muling text ni Haris.

aba at tinext na nga ako ng reyna maldita (maldo) ang pamintang hindi mo maintindihan at ayaw umaming paminta siya for life.

“punta ka dito kina te beng, inuman tau! andito na si Haris!” ang text ni Maldo.

tinext lang ako nung nakita si Haris. ano yun? di man lang ako naalala??? hindi na sana ako pupunta pero naisip ko, invited na eh GORA NA! nagdinner lang ako then dumiretso nako sa bahay ni Beng Balot. andun na sila, andun din si Eloida Mirasol (jonathan) na saksakan ng maldita. wala siyang ibang kasamang beki kaya itsa-pwera si bakla. hindi naman kasi niya kayang makipagsabayan sa mga otoko-de-sho. nung una tatahi-tahimik ako. pero nang dumami na ng dumami ang tao at nakarami na rin ako ng tagay. nakipag-chikahan nako sa mga otoko. nakipaglandian.

jun-jun, maldo, saddam at empol

“nakakamiss din yung ganito no? yung madami tau! yung gaya ng dati!” ang sabi ni Haris. matagal tagal na rin kasing hindi kami gumogora sa baler ni Beng Balot kung saan eh kami dati ang mga prinsesita. matagal na rin kasi mula noong nagkanya-kanya kami ng buhay. napag-uusapan nga namin nina Haris, Von at Enzo minsan na nakakasawa na yung ganung eksena. samantalang dati eh gabi-gabi kaming lumalaklak. pag me pera eh Rh pag waley naman eh Empi Lyts at pag waley na waley na talaga, Kabog na ang Gin Kapitan na naging all-time favorite namin dahil nga skwala-lumpoor lang naman kame.

dumating ang betty la fea kong si Saddam. ewan ko ba kung bakit Saddam ang naging tawag sa kanya samantalang ang cute cute naman niya at Jayson ang real name niya.

nagpakangenge kami ng bongga! hanggang sa alas singko na ng umaga! tuloy pa din ang inuman. doon na daw matutulog si Saddam kaya naisip kong dun na rin matulog, tamang-tama dun din matutulog si Haris – jumoin din si Empol. tabi agad kami ni Saddam (kalandian nga naman!) pinatay na ang ilaw. niyakap ko kaagad siya ng bonggahan. si Haris umeeksena yung kamay nakikiyakap ke Saddam. inaalis ko na lang (“AKINNNNN????”) nakatulog na rin sa wakas silang lahat. ewan ko lang si Saddam. basta ako hindi lang yakap ang ginawa ko. hinalikan, hinimas, etc. pero hindi ko siya binoooks! tama nang ganun. keri nga yun crush ko nang matagal na panahon, kayakap ko na nang gabing yun!!!! tama na. mababaw lang ako no.

may nagising na. yung ate ni Beng. tumayo na din ako. 7am na ata yun. hinahanap ko tsinelas ko nang biglang nagsalita si Saddam. “andun sa gilid kasama ng tsinelas ko.” ang wika niya. saka ko lang narealize na gising pala siya, at pareho pala ang slippers namin. yun ata ang tinatawag na destiny. nag wave ako sa kanya at umuwi.