Tamis

Published Pebrero 6, 2012 by i Am NeverLand

“bakla epek (cute) oh.” ang wika ko kina Jhayze (ah ewan kung bakit ganyang ang spelling niya ng Jay Cee) at Henson (Enzo). nilingon nila yung otokong umiinom sa tapat ng bahay nina Jhayze. napangiti pareho pero me kuda si Jhayze.

“kapit-kwarto namin yan eh. me asawa na yan. pulis yan eh, minsan nakakausap ko yan lage akong niyayayang uminom kaso wit ko betinnolla.” ang pagbibida ni bakla na true-blue at walang halong eklaboo na kaututang-dila nya ang umbao.

“keme. wag ka ngang charot. echoserang frog kang bakla ka. tinuro ko lang kilala mo na.” ang malditang wika ko.

“puro ka naman ganyan Jhayze eh. eh bakit di ka pinatagay nung dumaan tayo?” ang imbei na ispluk ni Henson aka Johnny Bravo na kumekembot.

wa-sey si bakla sa eksena ni Henson na yun. nanatili kaming mga fan na lang ng otoko. maliit siya pero maputi at cute. at yun ang bet ko lalo na ang borta niyang lean na lean ang peg.

———-

one night, habang naka-shombay ang mga bekimon sa tapat ng balurtsina ni Jhayze, dumaan si Kuya Tong. naglilipat ng mga gamit papunta sa harapan lamang ng bahay nila. ang pagkakaiba me gate. at me daanan patungo sa backstage ng bakery.

it’s my time to shine na. kaya pinilit ko si Jhayze na yayayain nyang mag-nomo si Kuya Tong. nabubuya ang baklang mahilig mang-rim (eeewness!) pero super pilit kami ni Henson sa kanya. makalipas ang ma-shugal na pa ayaw-ayaw pa ni Jhayze eh napapayag namin ang baklang borta-thione.

“sige, wait lang pagkatapos nitong paglilipat namin.” ang sagot ni Kuya Tong sa yaya ni Jhayze.

at yun na ang simula ng isang magandang pagkakaibigan. papakabog ba ako? siyempre ako ang pinaka naging close ni Kuya. eh nung panahon pa naman na yun eh ubod ako ng kalandian. namumulaklak pa lang kasi ang garden ko nun.

ilang beses namin siya nakaka-inuman. kung saan-saan, laklakero rin pala ang lolo mo. at eto pa student ako nun at siya ang me work kaya siya ang may pinakamalaking ambag saming apat. minsan nagpapabongga din si Henson kapag nagkikita sila ng bowa nyang shumintarily.

epek si Kuya Tong at epek din shang makisama sa mga beking mukang otoko kaya go lang ng go! saka ko naisip na parang bet ko shang maging bowa. pero ang eksena, kapapanganak lang ng asawa niya. kaya nagmamaldita ang murat. pinagseselosan ba naman akes. bakit daw ako text nang text at pasa ng pasa ng love quotes sa asawa niya. sabi ko na lang na gm (group message) yun. pero umeeksena pa rin ng bonggang bongga ang murat.

isang inuman, kung kelan tinakasan niya ang murat niya. masyado na kaming close to the point na harot na siya ng harot sakin. na todong nagpakilig sa mga laman-loob.

maya-maya. ang dauterang murat eh nagbanta na pupunta sa videoke bar na iniinuman namin at ipapahiya kami pare-pareho. as in me eksena pang babasagan daw kami ng bote. OO! PWEDE YUN EH!

kinabahan ang otoko. wala pa mang isang bote ang nalalaklak eh nagpaalam nang uuwi. pinayagan naman namin siya. pero sinamahan ko siya sa kanila, sabi ko kahit hanggang sa gate lang ng panaderya. hindi naman saw siya lasing, di na daw need na ihatid ko pa siya. pero it’s now or never. lumabas na kami ng videoke bar. inakbayan niya ako hanggang sa makarating sa gate ng balur nilang me panaderya.

“o sige na, baka gusto mo pang pumanik?” ang wika niyang nakangiti na tila ba nang-aasar.

“ah hindi na. baka kasi si na ako makalabas ng buhay diyan eh. sige balik nako dun sa bar.” ang paalam ko sabay talikod.

“sige ingat. enjoy na lang kayo dun ha!” ang wika niya saka tumalikod na rin.

biglang harap ako at … “Kuya Tong!” ang habol kong wika sa kanya.

humarap siya at nakita kong nakangiti pa rin siya. mabilis ang hakbang kong pabalik sa kanya. sabay yakap sa leeg niya at nagsalubong ang aming mga labi. isang napakatamis na ngiti na hinding-hindi matatawaran ninuman.

5 seconds ata. o baka higit pa ang paglalapat ng aming mga labi.

nagkatitigan kami. walang imikan.

“sige panik nako ha!” ang wika niya. saka kumindat at ngumiti nang pagkatamis-tamis.

ngiti lang ang sagot ko sabay hakbang patalikod… palayo. saka ako natalisod sa maliit na upuang nakaharang sa daan.

bumagsak ako sa lupa. “uyyy! okay ka lang?” ang wika niya paglapit sakin, habang ako’y patayo na.

“okay lang.” ang wika kong hiyang-hiya at may pilit na ngiti. “sige una nako.” ang wika ko. sabay lakad papalayo, this time nakatingin sa bawat hakbang ko. mahirap na. baka makadalawa ang karma.

EPIC FAIL amputa.

Boross Gamboa

Published Disyembre 8, 2011 by i Am NeverLand

“tama na pre. di ko talaga kaya.” ang wika ko kay Angelo sabay tulak sa kanya.

sa lahat ng mga classmates ko sa college siya ang pinaka-kasundo ko, siya ang pinaka-kaharutan ko. siguro kasi siya talaga ang bet ko. alam kong alam niya na bet ko siya, at alam rin yun ng iba pa naming mga tropa. madalas eh inaasar o tinutukso nila kami, instant love team?

nakailang girlfriends si Angelo sa maikli naming pagkakatropa. isang sem lang pero nakatatlong girlfriend na siya. gwapo naman kasi talaga si Angelo, at malibog. mahilig siyang magkwento sakin ng mga sexcapades niya sa mga gf niya, ako lang kasi ang nakikinig. nayayabangan kasi sa kanya ang ibang tropa. makulit, maharot, kaloka siya.

isang beses nang may nangyari samin. pero tila kulang pa.

isang araw, nagkayayaan kaming magkakaibigan na mag-inuman, lima kami, isang tropa kong bakla, isang tropa naming mataba at isa pang tropa naming babae. papangalanan ko pa ba? baka ma-search nila! doon kami sa tambayan/inuman room namin sa bahay ko. super laklakan. si Angelo nagsisimula pa lang eh minamanyak na yung tropa naming babae. inaakbayan, inaamoy, adik lang? hanggang sa sumuka na si girl kaya hinatid na namin sila sa sakayan kasama yung isa naming tropa. ang natira na lang eh ako, si Angelo at ang tropa kong beki, si Enzo. bet din ni Enzo si Angelo pero di ako pumayag sa balak niya. si Angelo, tinamaan na ata at ayaw nang tumagay, pahiga-higa na sa upuang mahaba. pag-ihi ni Enzo, isinara ko na ang pinto, ginigising ko si Angelo pero dun na daw siya matutulog.

ring na ng ring ang cp niya, tinatawagan na siya ng gf niyang malditang buntis. dedma siya.

pinatay ko na lang ang ilaw. tumabi ako sa kanya. hinawakan niya ang kamay ko at nilalagay sa bandang nota niya. na-suso ko naman na rin na sya kaya gora na teh. hinubad ko ang basketball shorts niya, kasama na ang bripangga. amputi puti puti talaga ng singit niya. hinawakan niya ako sa ulo at idinuduldol sa nota niya. wala nang hiya hiya, wala nang patumpik-tumpik. subo dito, subo doon, dila dito, dila doon, hinubad niya shirt niya. dinilaan ko pati itlog niya. napapasinghap siya sa ligayang natatamo mula sa isang amphibian.

mula sa pagkakahiga sa upuan eh umupo siya ng maayos, pinatatayo niya ako. nagtataka man, tumayo ako.

pagtayo ko, pilit niya akong pinatatalikod at hinahatak pababa ang shorts ko. “tangna! anong balak mo?” ang wika ko.

“sige na please, one time lang, ala pakong karanasan sa ganyan eh!” ang wika niya.

“sa ano???” ang taka kong wika.

“sa… alam mo na yun para naman tong gago o. sambeses lang!” ang wika niya habang jinajackol ang nota niya.

naunawaan ko na ang nais niya. at naloka ako. feeling ko kasi hindi ko kakayanin. hindi pako naka-experience magpabona sa ganun katabang nota, baka mamatay ako. “di pwede pucha! wag kang gago. masakit yun no!” ang wika kong nababanas. pero sa isang banda eh tinatamaan na.

“isa lang promise, pag di mo kaya di ko itutuloy!” ang wika niya.

matagal na pakiusapan, pilitan, OO ANG GANDA KO EH! ME PEKPEK AKO EH NO! di bale sana kung pekpek talaga, eh hindi naman. kumbaga sa bagay eh LIMITED EDITION ang kepyas ko. sa huli napilit niya akong “subukan” ang mataba at mahabang kakisigan niya.

inupuan ko pero nahihirapan kami pareho. tumayo siya sa likuran ko, pilit na ipinapasok pero di talaga kaya. may kulang, pampadulas!

itinaas ko ang bripangga at shorts ko. “isara mo pinto, pag me nakakita sau, pucha hubo’t hubad ka pa naman na”. natatawa kong wika. tumayo siya at agad na isinara ang pinto paglabas ko.

naghanap ako ng pampadulas, bibili pa sana ako pero masyadong hassle, kailangan na ASAP! kaloka. nakita ko ang Cream Silk Conditioner na pink. itinago sa likod ko at agad na bumaba ng bahay, agad niya akong pinagbuksan, naglagay ako sa palad at inilagay ko sa burat niya ng pajakol. napapangiti siya. ibinaba niya kaagad ang shorts ko at pinatalikod ako.

“pre dahan-dahan ha!” ang wika ko.

hindi siya sumagot. bagkus, isang malakas at mabilis na ulos ang naramdaman ko. gumuhit ang sakit sa buong katawan ko. napa-ARAY! ako ng bongga! hinawakan niya ako sa hips kaya di ako nakabawi. di siya gumagalaw. di rin ako makagalaw. napahawak ako sa upuan. parang naiiyak sa sakit. matagal na walang imikan. hanggang sa paunti-unti, dahan dahan siyang naglalabas-masok sa aking kariktan (kariktan daw oh!)

napapa-ungol siya, medyo masakit pa rin pero parang kaya ko na.

unti-unti, bumibilis ang pag-ayuda niya sa aking hiyas (babae???). umuungol na siya. medyo masakit pa rin, pero hinahayaan ko siyang matapos. bigla niyang tinanggal. pinaharap niya ako at hinalikan ang labi ko. kinagat. ipinuwesto niya ako sa upuan, saka pinatungan, tila ba ako isang ebang binabanatan ni Adan. hubo’t hubad na siya samantalang ako’y hubad na rin ang kalahating katawan… sa baba. labas-pasok, mabilis, dahan-dahan. alam na alam niya. titigan, mata sa mata. swak na swak ang batuta niya sa lalagyan. bukakang-bukaka na ako, wag niyo nang imajinin paano pero anlakas lang maka-babae ng eksena kong yun.

TOK TOK TOK! “anjan ka pa ba (insert name ko)??” ang wika ni Enzo sa labas. saglit siyang napahinto pero tinuloy-tuloy ang ginagawa. ambilis bilis na niya na tila me hinahabol. bigla niya akong hinalikan sa leeg at sinimsim ang bango ko. kinagat-kagat at sinipsip ang leeg ko nbg mokong.

TOK TOK TOK! natatawa kaming napatingin sa pinto at saka nagtitigan. bigla niya akong hinalikan, masiil na masiil, ilang matitinding ulos na tila ba bumabayo ng palay. saka siya nagwika. “ayaaaaan na koooohh!” ang wika niyang nasasarapan. niyakap ko siya.

matagal kaming magkayakap, pawisan. bigla siyang bumulong. “isa pa kaya mo pa?” ang wika niya sabay dila sa bandang tenga ko.

saka ako nahimasmasan.

“tama na pre. di ko talaga kaya.” ang wika ko kay Angelo sabay tulak sa kanya. “may next time pa naman!” ang wika ko sabay ngiti.

saka kami nagkatawanan.

College Aura 2: Angelo

Published Nobyembre 9, 2011 by i Am NeverLand

“o ayan nagpa-score nako sayo ha!” ang wika ni Angelo habang isinasara ang zipper ng pantalon niyang puti.

College Aura: si Angelo
siya ang mister pogi ng tropang manyakols. naging close ko siya after ng birthday bash ko sa bahay namin. after a week siya na ang nagyaya sakin ng inuman, pero dahil ako ang pinakamalapit na bahay sa school at legal na akong lumaklak eh sa amin namin ginawa ang inuman. doon ako napabilang sa grupo nila.

super inuman. naalala ko pa noon na nahulog sa kanal si Angelo dahil sa kalasingan.

nauna siyang nag drop sa school. pero we remained close friends, mas close pa kami kesa sa mga nauna niyang mga katropa na katropa ko na rin naman dahil sa kanya. dahil bunyag na ang aking kalandian eh ipinapakita ko na rin sa kanya ang pagkabet ko sa kanya. kapag nilalandi ko siya sa harap ng mga kaibigan namin eh nakikisakay siya, unti-unti tuloy na lalong nahuhulog ang loob ko sa kanya. alam ko kung gaano siya kahilig sa babae. minsan me inuman kaming pinuntahan, nilandi siya ng babae, hindi siya umuwi sa bahay nila, kinabukasan pumunta ang nanay niya umiiyak, di daw umuwi anak niya. ayun si Angelo sa likod… tulog.

ilang beses pang nangyari yun na kapag nalalasing siya at me babae eh hindi siya umuuwi, nakikipaglandian siya ng bongga sa babae.

lumipas ang isang taon.

pareho na kaming wala sa school. birthday ni Ejhay pero hindi ako nakapunta dahil 11pm na ang uwi ko. after nila mag-inuman, pinuntahan ako ni Angelo sa bahay namin. nagkayayaan kaming sundan ang only girl sa grupo na si Jayvee sa Malate. after ng inuman, umuwi kami ni Angelo pero dahil lasing siya.

“sa inyo ako matutulog!” ang wika niya habang nasa sasakyan kami.

“baliw, hahanapin ka na naman sa inyo, di ka na nadala.” ang sagot kong nag-iinarte pa kunwari.

“ayaw pa daw niya oh! sus kunwari pa eh.” ang buska niya sakin.

“bahala ka. hindi naman ako ang pagagalitan eh. ikaw!” ang sagot ko.

natulog kami sa pinag-iinuman namin. pagkahiga pa lang namin, nanood siya ng bold sa celphone ko. nagkukuwentuhan kami pero bigla niyang isisingit na sana may babae kaming kasama, titirahin daw namin. gago lang? oo! pwede yun eh!

nakatulog ako habang nanonood siya ng bold.

nagising na lamang ako na nakayakap na siya sa akin, mahigpit na yakap na tila ba ginigising ako. nakaharap ako sa dibdib niya. medyo kinabahan ako. niyakap ko din siya.

pinakikiramdaman ko siya o nagpapakiramdaman ata kami.

ipinasok ko ang kamay ko sa shirt niya. at hinimas-himas ang likod niya. tumihaya siya.

naknamputa papa-chupa ang loko. nalibugan ata sa pinanonood kani-kanina lang. sinamantala ko ang pagkakataon. idinantay ko ang palad ko sa bandang ibabaw ng zipper ng pantalon niya. dedma ang loko. tulug-tulugan??

hinagod-hagod ko ng palad ang ibabaw ng pantalon niya. medyo me nabubuhay na sa loob. matagal na proseso. pinaglaruan ko ang pusod niya, ang nipples niya, hinimas-himas ko. hanggang sa dahan-dahan kong binuksan ang sinturon niya, tapos ibinaba ko ang zipper ng pantalon niya.

naka-boxers. piniga-piga ko ang matigas na niyang burat habang nasa loob pa ito ng boxers niya. gumalaw siya. hinawakana ang ulo ko at iniuumang sa nota niya. ang libog talaga ng gago.

di na ako nag-aksaya ng panahon. umupo ako at hinatak pababa ang pantalon niya kasama ang boxers niya, itinaas niya pa ang puwitan niya para madali kong maibaba ang pantalon niya.

icinubo ko ang matigas na niyang nota. pinaglaruan ko sa aking bibig, pinaglaruan ko ng aking makasalanang dila. nagpakasawa ako. paunti-unti eh bumibilis na ang pagkadyos niya. para bang tinitira na niya ako sa bibig. napakatagal. antagal niyang labasan. hinawakan ko na lamang ang nota niya at jinakol na lang. sawa na rin ako at masakit na sa panga.

antagal pa din.

“ikaw na nga lang! antagal mo namang labasan.” ang wika ko.

siya na ang nagpatuloy. nakatulog na naman ako. siguro dahil medyo lasing pako at talagang inaantok pako. dedma na muna sa nota. nagising na lang ako nang pilit niyang ipinapasubo ulit ang nota niya sakin. isinubo ko naman. saka siya kumadyot nang bonggang bongga. saka siya nilabasan.

PUTAH! huli na ang lahat. may mga napunta na sa bibig ko at dahil diniin niya eh malamang na may napunta na sa lalamunan ko.

binaboy niya ako. pero okay lang.

saka siya umayos at pinunasan ang nagkalat pang katas sa higaan.

“o ayan nagpa-score nako sayo ha!” ang wika ni Angelo habang isinasara ang zipper ng pantalon niyang puti.

“tarantado!” ang wika kong nakangiti.

Tatlo, Magkasalo !

Published Nobyembre 4, 2011 by i Am NeverLand

matagal-tagal nang hindi nagpaparamdam sina Jap at Mar. dahil siguro sa katangahang ginawa ko na tangkaing agawin si Jap kay Mar. buwan na ang lumipas.

“wat tym labas mo?” ang message sa cp ko. nabigla ako. text ni Mar yun. sa tinagal-tagal na hindi kami nagkokontakan, naisip kong hindi na kami muling magiging magkaibigan. pero hindi ako nagbubura ng number sa phonebook ko. lalo na ng numero ng isang kaibigan.

“namputsa now ka lang nagparamdam! pauwi nako Now na!” ang excited kong sagot.

“punta ka na Novis now. andun na Marko at Jap.” ang reply niya.

kating-kati tuloy akong umuwi. tinapos ko na ang lahat ng tatapusin saka madapa-dapa sa pagmamadaling jumuwelya. nakakamiss din ang loka. dedma na sa mga otoko.

nauna na sila dun. kasama si Enzo. dahil na rin siguro napatagal ako sa kakaisip kung pupunta ba ako o hindi. awkward moment ang drama teh? in the end. nilunok ko na ang hiya. gumora ako. ang warm ng bati. umupo ako medyo malayo sa kanilang dalawa ni Jap. sa tapat ni Marko.

“katext mo si Jethro last time ah. di mo alam ako yung katext mo. ayos. ang taray lang?” ang wika ni Jap.

“wala akong matandaan.” ang deny ko. simpleng sagot sa mga tanong. me shyness factor pa. hindi ko pa kayang magwala. tinitimpla ko muna ang eksena. inaalam kung ano ang mga damdamin ng iba. mahirap na.

chit-chat. biruan. isa, dalawa, tatlo hanggang apat na bote, unti-unti na akong tinatamaan. kumanta na ako. malapit nang magwala. naiayos ang mga gusot, napag usapan kung bakit inanfriend at binlock keme ang isa’t-isa, kung bakit dedmahan kahit sa text ang eksena. friends will always be friends.

hanggang sa magkayayaan. si Marko daw at ako. lakas ng kabog ng dibdib ko. ngayon na ba matutuloy ang naudlot na keme. pero hindi dun natatapos. isinama ko si Enzo. THREESOME ang drama. dalawang beki sa iisang nota. keri na!

pumunta kami sa isang lodging house sa tapat ng Isetann Recto. ngenge na ako kaya wala nang hiya sa kung sino man ang makakakita. si Mar at si Jap sa isang kuwarto, ako at si Marko at si Enzo sa pangalawa.

magaling si Marko, hubad agad. dinilaan kaagad ako sa tenga, sa leeg. POTAHHH! virgin pako noh! keme.

pero mas magaling si Enzo, dinilaan na kaagad ang kung anumang parte ni Marko. mula ulo hanggang sa paa. syempre wit kami magdidilaan ni Enzo. isang malaking eeeewness factor lang yun noh. kapwa ko mahal ko. ahahahaha!

pinagsaluhan namin ang anumang inihahain ni Marko. laplapang umaatikabo, subuang umaarangkada hanggang sa napansin ko si Marko na napapahalinghing. wala namang me hawak sa nota niya. inilawan ko ng cp ko. POTAHKELLES si Enzo bet atang borossin si Marko. at nasasaktan ang bagets. pero napipilitan na rin ata. hindi ko alam kung naituloy ba ni Enzo ang madilim niyang balak ke Marko. hindi siguro. dedma na.

kinakatok na kami nina Jap at Mar, tapos na ang magjowa, eh isinusuot pa ni Marko sakin ang remembrance niyang chipanggang bracelet. remembrance ng threesome?

kinuha na ni Mar ang kotse niya na naka park sa Isetann. nagpaalam na rin kami ni Enzo kina Jap at Marko. jaywalking ang drama. tumawid kami kahit bawal. ngenge eh. pakakantahin ka lang naman ng Lupang Hinirang sa gitna ng kalsada pag nahuli ka. concert lang? kumain muna kami ni Enzo sa nadaanang Tapsilogan. pinaguusapan pa rin ang naganap na byongkangan. sa huli nagtawanan kami, APIR!

College Aura – Rhon.

Published Nobyembre 2, 2011 by i Am NeverLand

pamintahan ang first month ko sa college. pano ba naman mga bagets ang mga klasmeyts kes. super late na kasi ako nag-college (lately lang) kaya ayun buti na lang hindi naman masyadong halatang ako na ang mother superior nila.

sa unang pila pa lang marami rami na kong na bebetan.

unang una kong na betan si rhon, koreano ang epek ng lolo mo. magkasunod pa kami ng pangalan sa attendance kaya magkatabi kami sa upuan.

hindi ako makapagsalita, pero pag kinakausap niya ako eh kinakausap ko siya ng bongga, pagkakataon na eh.

naging close ko muna ang iba pa naming mga classmates dahil sumama sila sa pabonggang birthday party ko na bumaha ng gran matador. painumin daw ba ang mga bagito. iisa lang ang babae sa klase namin at ako na ang pangalawa kaya bongga sa daming otoko-de-sho. magsasawa ka. pano ba naman electronics ang major namin. gudlak naman sa babaing kagaya ko dava?

after ng birthday ko, kumalat na ang paglaladlad na naganap sa balur namin. ipagkalat daw ba ng mga bagets sa kapwa nila bagets, pati tuloy mga hindi sumama na knowsline na ang natatagong kagandahan ko.

marami ang nagulat, ang di makapaniwala. pero sa huli wala silang choice kundi paniwalaan ang mga kataka-takang bagay (gumaganun) isa na doon si rhon.

hindi nagtagal si rhon sa klase, absenero kasi. mdalas na late hanggang sa isang araw nawala nang talaga. minsan dumalaw siya, eh kapalmuks nako nun, as in pa-close na sa lahat ang drama. ayun na getchus ko ang number ng wafu.

text text text.

kada me inuman ang college tropa niyayaya ko siya. kinukulit. lage namang di siya pwede.

pero one night. niyaya ko siya at dumating ang loko, nahihiya na rin daw kasi lagi ko siyang niyayaya hindi naman daw siya nakaka join.

laklak dito. laklak doon. di pala sanay uminom ang lolo mo. o wala sa mood. 16 na sya pero di sanay uminom? ano yun joke?? pero wit. dumating ang oras na nakatulog siya sa mesa, as in borlog. dedma kami. nang pauwi na kami ginising ko siya. kasama namin ang tropa kong beki na si Jessie that night. bet na bet niya si rhon pero baklang matong ang bakla. bortamesang bortamesa, mahihiya ang katawan ni the hulk sa kanya. pero bondi rin ang baklang shumintang barag. nang magising si rhon, sumuka ng bonggang bongga sa loob ng videoke bar. as in. ayun ang ayoko. so lumayo ako. humingi ng pasensya sa mga tao doon.

si jessie mismo ang nagpunas ng mesa, nag mop ng sahig at umalalay kay rhon palabas ng bar at pauwi samin.

si jessie ang nag-ayos ng kuwarto, siya rin ang nagtimpla ng kape for rhon na hindi naman na nainom dahil bet nang matulog ni rhon. inalalayan na naman siya ni jessie paakyat sa kuwarto ko. pinunasan ang leeg, mukha etc. at potah ka. bet niyang hubaran at punasan ang buong katawan. “para mahimasmasan!” ang pilit niya sakin na halatang me halong malisya ang bakla. “wit na teh! matulog na lang siya wag na siya mahimasmasan!” ang sagot ko naman.

bumaba si jessie. naiwan kami ni rhon. may naisip ako. at ako lang ang nakaisip nun. agad kong sinara ang pinto, ni-lock, pinatay ko ang ilaw at humiga sa tabi ni rhon.

super katok si bakla. tulug-tulugan ako. dedma. sisingit pa eh moment ko na yun. ayaw pakabog ni bakla, tinext ako, “jan na din ako matutulog, nasarhan nako ng pinto eh. to naman walang pakisama.” ang text niya. dedma ako. after ng isang oras, nagsawa si bakla, umuwing luhaan.

saka ako nagsimulang gumalaw at humataw. nakatagilid siya kaya pinilit ko siya itihaya. nagtagumpay ako. umaayon sakin ang lahat. wala nang paliguy-ligoy pa, binuksan agad ang belt at zipper niya. inilabas kaagad ang malambot, maputi pero nagyayabang na kahabaan niya.

pinaglaruan ko hanggang sa tumigas. in fairness! bumongga.

pinaglaruan ko sa aking bibig. pinanggigilan. gumalaw siya nang kaunti. huminto ako, tiningnan ko siya. tahimik. nakatakip na ang isang kamay sa mata. dedma. itinuloy ko. pinagsawaan.

ibinaba ko ang maong shorts at brief nya hanggang tuhod niya lang. muli kong isinubo, pinaglaruan sa aking bibig. habang hinahaplos ko ang betlog niyang kayputi-puti.

antagal niyang labasan kaya nilaro-laro ko na lang hanggang sa magsawa ako. ibinalik ko ang brief at shorts niya. saka humiga ulit sa tabi niya. di na ako makatulog.

hinintay ko na lang na magising siya…

si Rhon ...

Extra Rice sa Donna’s at ang Jigington Fever.

Published Setyembre 19, 2011 by i Am NeverLand

isang linggo na ang lumipas matapos ang bangengeang ginawa ko.

uminom ulit ako. sa suking videoke bar kasama sina Haris at Joseph. hindi na ako nagpakalasing. tamang-tama lang ang drama. mga ganung eksena. hindi ata makukumpleto ang linggo ko kung hindi ako iinom. alcoholic.

matapos ang inuman namin. tumambay kami sa tapat ng tapsilogan. dumaan sina Badz at ang mga tropa niya. chinika-chika namin si Joshua na epek din. mga nag gi gym ang mga lolo mo. sina Badz, Joshua, Tata at Benjamin … mga bagets na maagang nag sipag gym kaya borta ang mga puta. delisyoso ang aura. sila sila rin ang mga hinarot ko sa tindahan nina Badz last time.

nilapitan ako ni Maldo ang pamhintang hindi mo maintindihan kung ano ba talaga. nag-iinuman daw sila nina Totoy and company sa balur nila. hinatak niya ako. kunwari naman ayoko pero nagpapahatak din. gusto kong lumayo kina Badz muna. naeelyahan ako sa mga borta. wit. di pwede! tumagay ako ng mga 2 baso saka sila magyayaang ilabas na lang ang RedHorse sa tindahan ni Beng Balot. kawawa naman daw kasi si Beng ang kanilang inang reyna.

pagdaan ko kina Badz, nasa tapat na sila ng tindahan nila. tinanong niya ako kung saan ako papunta. sinabi ko naman na iinom pa ng bongga. sama daw ako sa kanila. aba aba. gogora na akez. sinabayan ko pa rin si Totoy. pero tinext ko si Badz na babalik ako. at bumalik nga ako.

may pinuntahan kaming malapit na gym pero sarado na that time. nagkayayaan na lang na lumapez sa malapit na tapsilogan. pa-close na talaga ako. ang kapal ko lang. lahat sila otoko, ako lang ata ang diwata. tahimik lang ako. katabi ko si Badz, pareho kami ng inorder, naghati pa kami sa extra rice niya. siya ang nag-alok. ayoko sana. pero siya mismo ang naglagay sa plate ko. hindi ko alam kung nag ba blush ba ako.

matapos ang dinner date naming LAHAT. walkathon na naman kami pauwi. nasa bandang hulihan kami ni Badz, ayoko sana siyang sabayan kasi nahihiya ako. eh ala naman akong kausap, wala rin siya. super ask na lang ako ng mga tanong. na sinasagot naman niya ng walang pag-iimbot at ng buong katapatan. madami-dami din kaming napag-usapan. (potah kinikilig ako habang tinatype ko to!!!) may mga tanong din siya na siya na sinagot ko ng buong puso. me kwentong kanto, kwentong eskwela at kung anek anek pa. pagdating namin sa amin. tinanong ako nina Tata kung saan daw ba nila ako ihahatid. OO! bawal akong ihatid, strict ang parents ko! bet ko pang makipag charutan kaya sumama pa ako nang tumambay sila sa tapat ng tindahan nila Badz. tabi kami. ako unang umupo ha! tumabi lang siya. tuloy ang kwentuhan. nagsialisan na sina Tata, Benjamin, Joshua, Raymond atbp. pero andun kami ni Badz, kikalkal niya cp ko. nilalaro ang Angry Birds sa cp ko. bet din daw niya nung game na yun. sinabi ko na lang na papasahan ko siya kinabukasan.

“hindi na natuloy yung movie na panonoorin natin ah!” ang bigla niyang nasabi.

nagulantang ako. diyatat niyaya ko siyang manood ng Zombadings1: Patayin sa Shokot si Remington.

“hah! niyaya kita? weh! grabe di ko matandaan, dala siguro ng kalasingan ko nung gabing yun.” ang sagot ko.

“diba sabi mo gusto mo ipanood sakin yun kasi sobrang nakakatawa yun.!” ang wika niya.

depotek. diyatat gusto kong ipakita sa kanya ang eksena sa hagdan at sa itaas ng puno nina Jigs at Remington. sinabi ko na lang sa kanya na basta may time, though kung manonood kami eh pang apat na batch na siya na naisama ko sa Zombadings1. adik lang ako?

Bangengean to the Highest Level …

Published Setyembre 19, 2011 by i Am NeverLand

sa alak ako humihirap ng lakas ng loob. tibay ng dibdib at kapal ng pez. korak!

niyaya kong uminom si Haris. gora si bakla. ayaw pakabog sa inuman at nagdiva-divahan pa. kumanta ba naman ng My Heart Will Go On, pero in fairness sa kanya me voice kaboom ang bruha. kering keri, walang sabit. kinabog ang shotlong babaitang nakikipa pa closan samin.

after namin sa suking videokehan, niyaya ako ni Haris sa birthday ng kaibigan niyang si Sonny. pero maliligo muna siya. naiwan ako, sa tindahan nila Badz. KORAK! umupo ako dun at chumika ng bongga. una, isang RC, tapos umorder nako ke Badz ng RedHorse. ayaw uminom ni Badz. keri lang. maganda ang kwentuhan, walang halong kaelyahan, tungkol sa love, tungkol sa pain, tungkol sa nasirang friendship nila ni Haris, tungkol sa lahat ng bagay. umikot-ikot ang wentuhan sa kung anek anek pang ka-echosan.

masarap siyang kausap. makwento pala ang mokong. di halata. kapag nagsasalita siya tinititigan ko ang mga mata. kabog. pero ayokong mahulog. maaaring yun ang maging wakas ng papausbong pa lamang na friendship namin. dumating ang ilan nyang barkada, sila na lang ang hinarot ko. wag na si Badz. iba siya. lahat ng pumupunta sa tindahan hinaharot ko.

dumating si Haris. nagulat si bakla. pa-close ang drama ko. niyaya ko pa uminom si Haris pero ayaw niya. siya na nagyayaya sakin kina Sonny. pero hindi pa ubos ang RedHorse ko. nauna na siya.

napaganda ang usapan. umorder pako ng isang bote. kwentuhan. seryosohan na to. alam ko kasi na kinabukasan, tutubuan na naman ako ng hiya at kaba na makita siya. moment ko to.

sinundo ako ni Haris. hindi niya ako iniwanan hanggat hindi ako sumasama sa kanya. wrong move. sa kalasingan ko. nagwala ako sa birthday ni Sonny (nalaman ko na lang kinabukasan) lahat chinichika ko. ang kapal ng mukha ko. hindi naman ako sumasayaw pero GRABEEE! isinumpa ko ang kalasingan kong yun. hindi na mauulit ang limang bote ng RedHorse. hindi ko na alam kung paano ako nakauwi.

nagising akong masaya. hanggang sa malaman ko nga ang eksenang pagwawala ko. badtrip. hindi ko tuloy alam kung me nakakahiya ba akong ginawa sa harap ni Badz.

pero tingin ko ito na talaga.

Ako na ang Beki ..

Published Setyembre 13, 2011 by i Am NeverLand

huli ko siyang nakita noong birthday party ko.

oo na. inimbita ko siya kasi gusto kong ipakita sa kanya na malaki na ang ipinagbago ng lahat sa akin. pati puso ko. pero bigo ako. shutanginamesh na layfsung naman kasi itembang. wit ko kering mag move on ng bongs.

move on. get over it. ipakita sa kanya at sa madlang pips na wit ko na siya bet. AS IN! pero dala ng kalasingan at kabaliwan ko. hindi ko na nakontrol ang mga pinagsasasabi ko. akala ko kasi dramatic ang eksena ko. yun bang malungkot na mukhang masaya na hindi mo maintindihan at may itinatago palang sikdo sa dibdib.

“mahal na mahal pa rin kita, siguro nasanay lang ako na wala ka na sa tabi ko kaya dedma lang ako na wala ka.” ang wika kong me pinipilit na patuluin ang luha mula sa left eye ko. pero wit. hindi ko tuloy malaman kung naka move on na nga bang talaga ako o ano.

takte. umalis siya nung gabing iyon na nakatanim sa isipan na bet na bet ko pa rin siya.

ambisyoso.

ano yun? martir ng san pablo? gudlak naman diba. oo aaminin ko. bet ko pa siyang bookingin at magpaboross ng light na light sa kanya pero HALLLLER! wit ko na siya bet iyakan, eksenahan at kung anek anek pang ka-echusan. hindi naman ganun kadaks ang notring nya para sambahin. at hindi rin naman ganun kabongga ang fezlaboom niya para ipagpatayan.

tangina nya.

bitter? hindi no. kung bitter ako e di dinedma ko siya ng bonggang bonga. pero wit. inasikaso ko siya bilang isang normal na kakilala. YIIIZ, hindi jowa at hindi friendiva. kundi isang kakilalala lang.

bet ko siyang maka-sex. TAMA! pero wit ko siya bet balikan. EVER! antagal ko nang tigangers. bet ko na makipa charutan sa kama at bumongga ng tamang-tama lang sa eksena. ako na bakla. pero “AKO, SI ECHOSERANG FROG! AY PUMAPAYAG, NA MAGING BAKLA, HABANGGGGG BUHHHAAAAY!” corny lang. masaya kaya maging beki. kung alam lang nila. pero bet ko ring magka-keps. haha!

Sana :-))

Published Setyembre 5, 2011 by i Am NeverLand

matapos ang laklakang umaatikabo, ang wasakang atay sa BBB (Bahay ni Beng Balot) kasama ang tropang gk with tropang dota, lumabas ako. nasalubong ko ang prof ko at me chikka chikka ng lite na lite. sa di kalayuan nakita ko si Josefa (Joseph) na nakatambay sa tindahan nina Badz. andun din si Badz na pantasya ng bayan.

bangenge naman ako. shupal peslak lang. gumora ako sa pinakamalapit na suking tindahan at nakipag chikkahan ng slight kay Josefa. gumagawa ng assignment si Badz.

konting chikka. konting aura.

nang biglang marinig ko ang tinig ng anghel.

“(Insert name kez na trulili) kilala mo ba yung Reggie, nagmiscol sakin eh.” ang wika ni Badz.

natulalei ako ng bongga. at kilala niya ako. at parang ang casual ng tanong niyang iyon sa akin.

“kilala mo naman pala ako. si Reggie, ayun o yung nakasalamin na beki sa tindahan.” ang wika ko. matapos ang aftershock.

nakalimutan ko na mga sinabi niyang iba, kung meron man.

di pa din ako jumuwelya. naghahanap ng pag-uusapan.

“ang suplado mo naman kasi nagtetext ako wit reply. eksena lang? sa fb din me eksenang dedmahan galore.” ang wika ko sa kanya. sa hindi beking pananalita. natuwa lang ako sa zombadings1.

“globe kasi madalas gamit ko. baka natataon na ganun.” ang kaswal niyang sagot.

“at may globe ka pala. ano number mo. mag go globe na rin ako.” ang wika ko.

natawa siya pero inabot naman ang inilalapit kong phone para itype niya ang number niya. ibinalik sakin ang phonelilet. super save lang ng number. anlande ko noh!

umuwi akong masaya. wala akong barya kaya inutang ko muna ang binili kong RC sa tindahan nila. pakapalan lang eh. pa-close effect. gumaganun.

masaya ako. sana maging closefriend ko siya kagaya ng pagiging close nila ni Haris. sana maging katropa ko siya, kainuman, kakwentuhan, katext. yun lang naman. ayoko naman siyang maging boyfriend dahil alam kong napaka-imposibleng mangyari nun. at ayoko naman lumandi sa kanya. okay na yung friends, walang malisya. TRULILI. hindi ako nag iisip ng anupaman. gusto ko lang talaga ng bagong gwapong kaibigan na makakashare-an ng mga eksena sa buhay.

sana maging friends kami. sana.

Badz :-))

Sawi

Published Agosto 29, 2011 by i Am NeverLand

ilang araw na siyang hindi nagpaparamdam. kahit text, kahit online siya sa fb eh hindi man lang siya nag-me message sakin.

akala ko pa naman siya na.

kagaya niya, hindi na rin nagpaparamdam si Mar. pinag-usapan na siguro nila ako, pinag-awayan at napagkasunduang iwanan. takte. ako na ang masama, ako na ang ahas, ako na ang flirt, ako na ang mang-aagaw.

masama bang magmahal. masama bang humiling na mahalin din paminsan-minsan kahit na pakonti-konti?

pagkalog-in ko sa fb. me sumulpot na groupchat. andun silang magkakaibigan, sina Marko, Jethro at Jester. may nagsali sakin sa chatroom. malamang si Marko. biglang me message si Jester.

“kala ko ba tayo-tayo lang? bakit me (insert name ni Echoserang Frog)?” ang message ni Jester.

“hindi ko alam gago!” ang wika ni Marko.

“hindi rin ako malamang, hindi naman naka-add sakin yun eh!” ang sagot ni Jethro.

“kasama pa si (insert name ni Echoserang Frog), e di basa lahat ng napag-usapan naten!” ang wika ni Jester.

nasaktan nako. nagmessage ako.

“as if i’d like to be in this chatroom, someone might have added me for a purpose, ciao!” ang message ko saka ko inunfriend si Jester.

dedma na. im broken. pero hindi todo. mula ngayon hindi na ako basta-basta maiinlove sa kung sinu-sino lang. para tuloy na budul-budol gang ang puso ko. kasama na ang pagkatao ko.